Inleiding
Het zou vandaag over vrijen moeten gaan.
Nee, niet echt, maar ik kwam een Bijbelvers tegen toen ik naar een onderwerp zocht en bleef er op steken (Psalm 85:11; NEÜ
Ik heb verschillende Bijbelvertalingen vergeleken en overal staat "kus". Ik had de passage al een keer gelezen, want ik had hem gemarkeerd.
Maar ik vond dit beeld op de een of andere manier fascinerend: gerechtigheid en vrede die het met elkaar aanleggen.
Genade en waarheid zijn ook tegenpolen, maar ontmoeten elkaar hier.
Wat betekent deze foto?
Laten we eens naar deze psalm kijken. Zoals alle psalmen is het een lied (aan het begin staat "voor de koorleider") waarvan we helaas de melodie niet meer kennen.
De schuld van de mensen
Psalm 85, 2-4; NL
De psalmist kijkt terug. Hij is zich bewust van de schuld van zijn volk en hij is zich er ook van bewust dat het volk Gods toorn heeft ervaren.
Ik heb mezelf vaak afgevraagd of en hoe dit vandaag de dag kan worden toegepast. Welk gedrag wekt Gods toorn op? En hoe uit Gods toorn zich?
Wat moet een volk vandaag de dag doen om Gods woede op te wekken?
Als ik uitga van het individu, dan is iedereen die Jezus Christus niet heeft hoe dan ook onder Gods toorn. Dit is wat er staat in Johannes 3:36; NL:
Dus iemand ontsnapt alleen aan de toorn van God door vast te houden aan Jezus Christus. Geloof is de toegang tot het eeuwige leven, gehoorzamen is de manier om het eeuwige leven te ervaren. Het gaat hier niet om blinde gehoorzaamheid, maar om luisteren naar Jezus en met Hem leven.
Maar volgens de Bijbel is God niet zomaar over de hele linie boos, maar wordt de boosheid getriggerd door de ongerechtigheid van een persoon (Romeinen 1:18), die wordt aangewakkerd door de afstand tot Jezus. Andere passages beschrijven ook dat slecht gedrag God bijzonder boos kan maken.
Maar gelukkig is God ook heel geduldig, zoals heel mooi staat in 2 Petrus 3:9; NL:
OK, voor individuen hebben we dat opgehelderd. Maar hoe zit het met een hele natie?
Mensen zijn verschillend, er zijn sommigen en er zijn anderen. We vinden veel passages in het Oude Testament waarin God vooral over Israël oordeelt. Ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat Israël een speciale rol heeft in het Oude Testament, dat God Israël wil laten zien dat een goed, godvruchtig leven niet vanzelf gaat.
In die tijd werd er veel van Israël gevraagd, hoewel God zelf vaak tussenbeide kwam met wonderen (bijv. het scheiden van de zee), maar ondanks deze grote wonderen keerden de Israëlieten zich later steeds weer van God af.
God had zegeningen aangekondigd door de Torah, de Wet, en door profeten, maar ook vervloekingen in geval van wangedrag, en zo gebeurde het.
Er zijn inderdaad oordeelsboodschappen voor andere volken in de Bijbel, maar ze komen niet in dezelfde mate voor als voor Israël, omdat, zoals ik al zei, Israël een speciale rol had ten tijde van het Oude Testament.
Als ik naar de rampen van vandaag kijk, vind ik het heel moeilijk om die als Gods oordeel te classificeren.
Was de watersnoodramp een oordeel van God? Dat kan ik me niet voorstellen, het lijkt me waarschijnlijk niet alleen absurd.
Is Corona een oordeel van God? Ik denk het ook niet.
De kerken worden er vaak van beschuldigd dat ze geen zinnig antwoord hebben op Corona.
De rationele verklaring is vrij eenvoudig. De mensheid neemt steeds meer risico's. Meer en meer mensen reizen de wereld rond, meer en meer wilde diersoorten worden gegeten, wat natuurlijk het risico op pandemieën verhoogt. Of we blazen steeds meer CO² de lucht in en dat verhoogt het risico op stormen en dus op overstromingsrampen.
Maar zijn wij als christenen tevreden met zo'n verklaring?
Aan de andere kant willen veel mensen in normale omstandigheden de christelijke boodschap niet horen, maar als er rampen zijn, klagen mensen soms omdat de kerken zich niet lijken uit te spreken.
Eigenlijk is dat niet waar. In de afzonderlijke gemeenten zijn verklaringen afgelegd over Corona, ook over andere rampen, maar er is geen gemeenschappelijk persbureau voor christenen.
Deze vraag over Gods oordeel over naties valt buiten het bestek van vandaag, dus ga ik verder in op de tekst.
Vernieuwing
We hebben hier waarheid en gerechtigheid in deze Psalm. De psalmist lijkt er erg van overtuigd dat de mensen echt schuldig waren en dat Gods toorn gerechtvaardigd was.
Maar de nadruk in de eerste verzen lag al niet alleen op schuld, maar ook op vergeving. En daar gaat het mee door (Psalm 85, 5-8; NL):
Hij vraagt om nieuw leven, om Gods liefde en verlossing.
Deze Psalm lijkt al erg nieuwtestamentisch: vergeving ervaren en op weg gaan met God.
We horen dit altijd op een vergelijkbare manier tijdens het Avondmaal (1 Korintiërs 11:25, NL):
In Jezus Christus kan iemand schuld achter zich laten en opnieuw met God op weg gaan, nieuw leven ervaren door Gods liefde.
Dit betekent niet dat je schuld minimaliseert, negeert of onderdrukt, noch dat je je erin wentelt. En natuurlijk kan schuld ook aardse gevolgen hebben die je onder ogen moet zien.
Maar de focus op God helpt je om dat op een gezonde manier achter je te laten. De psalmist legt dit iets meer uit (Psalm 85:9,10; NL):
Luisteren naar God, door gebed en bijbellezen, door het delen met andere christenen, ook door de preek, dat is hoe je God kunt horen. En de nieuwe weg van God verwachten, geloven dat je hulp en leiding krijgt door Jezus Christus, dat is uiteindelijk God de eer geven.
Nou, en het land gevuld met Gods heerlijkheid? Ik zou blij zijn als dat waar was voor mijn leven, maar ik denk dat dat iets is wat je nooit zelf kunt bepalen, maar waar anderen altijd over moeten oordelen.
De kus
En dat gebeurt ook:
We hebben hier twee paar tegenstellingen: liefde en waarheid, en gerechtigheid en vrede.
We hoorden eerder dat je, ondanks de onaangename waarheid van je eigen schuld, op weg kunt gaan met Gods liefde. Je kunt alle waarheden, zowel positieve als negatieve, bij God brengen. God wil ons zijn liefde tonen en samen met ieder van ons het leven tegemoet treden.
En gerechtigheid en vrede zijn nog sterker met elkaar verbonden door een kus. Gerechtigheid en vrede lijken niet echt samen te gaan. Iemand heeft altijd iets gedaan, zodat er met rechtvaardige actie geen vrede kan zijn.
Er zijn vandaag de dag nog steeds samenlevingen waar bloedwraak heerst. Alles moet op de een of andere manier gewroken worden, dus gewroken met "ä", en dat gaat heen en weer en er is geen vrede.
Gelukkig is het hier niet zo erg, maar we beseffen nu al dat vrede en gerechtigheid niet kunnen werken zonder vergeving. Men ziet de waarheid en zijn daden onder ogen en als er vergeving is, kan men in vrede opnieuw beginnen. En als iedereen zich bewust is van zijn fouten en deze onder ogen ziet, dan is er ook gerechtigheid die niet gebaseerd is op verrekening.
En dat is deze gerechtigheid die we door Jezus Christus kunnen krijgen, en dan kunnen gerechtigheid en vrede het ook echt met elkaar vinden.
De gevolgen van deze
Psalm 85, 12-14; NL
13 Ja, de Heer zal het ons voorspoedig maken en ons land zal een rijke oogst dragen.
14 Gerechtigheid zal voor hem uit gaan en de weg voor hem bereiden.
Dat zal dan de consequentie voor ons leven zijn, en als dat op grote schaal gebeurt, kan het ook een consequentie voor ons land zijn. Waarheid en gerechtigheid, maar ook vrede en liefde.
De psalmist is hier erg optimistisch. Als je er een beetje raar over denkt, klinkt het ongeveer als:
"En ze leefden nog lang en gelukkig samen."
Begrijp me niet verkeerd: ik geloof al dat wat de psalmist hier zegt waar is.
We hoeven ons alleen maar af te vragen wat de reden is als we dit niet ervaren, bijvoorbeeld als de waarheid niet groeit hier op aarde of in ieder geval in ons leven, of wat de reden is als het niet goed met ons gaat.
Dit gaat zeker niet over materiële welvaart of gezondheid, maar over leven in vrede met God en ook met jezelf, zodat je niet verteerd wordt door ontevredenheid.
God wil zegenen, daar ben ik zeker van. Maar dat is ook een deel van waarachtigheid: In hoeverre geven genade, waarheid, vrede en gerechtigheid vorm aan ons leven?
Samenvatting
Ik vat samen.
- Genade en waarheid hebben elkaar ontmoet, gerechtigheid en vrede kussen elkaar
- : een heel ongewoon beeld. De
- psalmist was zich bewust van zijn schuld en de schuld van het volk en onderdrukte of bagatelliseerde die niet. Maar zijn focus lag vanaf het begin op vooruitkijken, door vergeving en nieuwe verlossing door God.
- Dit gaat over onderweg zijn met God, zoals beschreven in de communietekst met het nieuwe verbond.
- In Jezus Christus kunnen vrede, gerechtigheid, genade en waarheid samengaan.
- We willen realistisch en eerlijk naar onszelf kijken, maar toch hopen op Gods zegen, want God wil zegenen .